“ ခရီးတ၀က္အသိပ်က္ ” (ေမာင္ယု)

                                         ေဩာ္--မိခင္
                          စိတ္ကစိုဥ္ကလ်ားနန္႔ အေတြးတိႏွိပ္စက္
                                     အိပ္မရနိန္႔ရက္တိမွာ
                               အၿမဲသတိရလြမ္းစြာက--မိခင္။

                      လမ္းတကာေလွ်ာက္၊ အရပ္တကာေရာက္လို႔
                         အသိတရားမ်ား၊ ခရီးမဟာလားေကေလ့
                                  မဟိအသျပာပါလားမိခင္။
                                  အ၀ီးကမိခင္ကိုလြမ္းတိုင္း
                                 စာတေၾကာင္းကဗ်ာတပုဒ္ရီး
                                    အမ်ားတကာကိုအသိပီး
                                         သတိဟိဖို႔တင္ျပ
                                        ရင္မဆန္႔ေရေ၀ဒနာ
                         တကိုယ္လံုးမွာျပည့္လို႔ အပိုဆုပင္မရခပါမိခင္။

                             မိခင္ေလ့မ၀တ၀ သားလည္းမလွမပနန္႔
                                    အသိတရားပြါးေရသခၤန္းစာ
                                        မိခင္ရြာသို႔ယူဖို႔စရိတ္
                                           အားလံုးယိုဖိတ္
                                      လက္ဟိအျဖစ္စုပ္စုပ္နစ္
                                 မဟုတ္တဟုတ္ လူျဖစ္ရေရ--မိခင္
                            
                       ေခတ္ဆိုးေခတ္ယုတ္မွာ အသက္တေခ်ာင္းအတြက္ 
                                အုလုပ္လုပ္ မိခင္နန္႔သား ၀ီးၿမီျခား
                                      သခၤါရတရား၊ မေတြးျငား 
                                     မိခင္အနား အေရာက္လာဖို႔
                                 “ေယာက်ၤားမနား”လို႔ အားကိုတင္း
                                       တင္းယင္းနန႔္ေခတ္တိပ်က္
                                           အခက္အလက္က်ိဳး
                            ခရီးတ၀က္မ်ိဳးနန္႔ အသိပ်က္နိန္္ရပါေေရ--မိခင္။
                                                

                                  ေမာင္ယု
                              ၂၁၊ ၉၊ ၂၀၀၂၊(မြီးမိခင္သို႔တမ္းတမႈ)